Osteochondroza

Ból pleców i drętwienie to objawy, które nękają wiele osób. Epizodyczne występowanie tych nieprzyjemnych wrażeń jest możliwe z różnych powodów - przedłużonej bezczynności, długiego siedzenia lub spania w niewłaściwej pozycji. Stała obecność takich objawów wskazuje na rozwój zmian zwyrodnieniowo-dystroficznych tkanek kręgosłupa - osteochondroza.

Osteochondroza: co to jest?

Osteochondroza jest niezwykle powszechną chorobą, odpowiadającą za ponad połowę przypadków przewlekłego bólu pleców. W wyniku splotu czynników (brak składników odżywczych w diecie, brak aktywności fizycznej, upośledzone procesy metaboliczne w organizmie) zaczynają zachodzić destrukcyjne zmiany w strukturze tkanek kręgów i krążków międzykręgowych, a także kości i więzadła z nimi związane. Znajduje to odzwierciedlenie w zmianie ich kształtu i spadku elastyczności.

Kręgi są ściśnięte, a kręgosłup traci stabilność w dotkniętych obszarach. Zakończenia nerwowe rdzenia kręgowego są uszczypnięte, w wyniku czego mięśnie pleców są stale w hipertoniczności. Ze względu na przemieszczenie kręgów wzrasta ryzyko wystąpienia wypukłości lub przepuklin międzykręgowych, a także spondylozy (pojawienie się procesów kostnych - osteofitów).

Rodzaje osteochondrozy i etapy jej rozwoju

Podczas diagnozy bierze się pod uwagę miejsce lokalizacji procesu zwyrodnieniowego. Osteochondroza ma 4 typy:

• lędźwiowy;
• skrzynia;
• szyjny;
• powszechne (gdy dotyczy więcej niż jednego działu).

Częściej niż inne rozpoznaje się osteochondrozę kręgosłupa lędźwiowego, ponieważ to ona odpowiada za obciążenie górnej połowy ciała.

Na początkowym etapie osteochondroza jest ukryta pod pozorem miejscowych objawów, dlatego pacjent nie jest leczony na czas, a choroba nadal postępuje. Sekwencyjnie rozwijające się stadia choroby charakteryzują się następującymi cechami:

• Przemieszczenie krążków międzykręgowych i niestabilność kręgów.
• Zmniejszenie przestrzeni międzykręgowej w wyniku zniszczenia włóknistego pierścienia dysków (kompresja kręgów).
• Deformacja linii kręgosłupa i pojawienie się wypukłości lub przepuklin międzykręgowych w wyniku pęknięcia pierścienia włóknistego i wysunięcia jąder krążka na skutek niewłaściwego ich obciążenia.
• Obecność narośli kostnych (spondyloza), przez co kręgosłup traci elastyczność. Ruchy pacjenta są niezwykle trudne i powodują silny ból i dyskomfort.

Jak w przypadku każdej choroby, im wcześniej zostanie zdiagnozowana osteochondroza, tym większe szanse na jej skuteczne wyleczenie. Jednocześnie po ustabilizowaniu się stanu pacjenta wymagana jest dożywotnia profilaktyka eliminująca ryzyko nawrotu: ćwiczenia i specjalna dieta. A biorąc pod uwagę, że większość współczesnych ludzi jest zagrożona rozwojem tej patologii, lepiej jest zacząć już teraz zdrowy nawyk porannych ćwiczeń.

Przyczyny rozwoju osteochondrozy

Osteochondroza to choroba, która jest częściej rozpoznawana u osób starszych z powodu naturalnych przyczyn starzenia się organizmu i spowolnienia procesów metabolicznych. Jednak przy braku aktywności fizycznej i prowadzeniu przeważnie „siedzącego" trybu życia choroba ta może rozwinąć się u młodszych ludzi. W takim przypadku osłabienie mięśni pleców może prowadzić do rozwoju procesu zwyrodnieniowego, który zakłóca przepływ krwi i odżywianie tkanek kręgów i krążków międzykręgowych.

Pomimo rozpowszechnieniaosteochondroza, przyczynyjegopowstanienie do końca zrozumiane. Połączenie czynników zawsze prowadzi do rozwoju dolegliwości, do których należą również:

• wady rozwojowe układu nerwowego i mięśniowo-szkieletowego, czynniki dziedziczne; wadliwy rozwój fizyczny;
• naruszenie procesów metabolicznych w organizmie, niewłaściwe wchłanianie składników odżywczych, zakłócenie pracy układu hormonalnego i pokarmowego;
• niedobór witamin i minerałów w diecie, niezrównoważona dieta, częste odwodnienie;
• długotrwałe stosowanie niektórych leków;
• nadwaga i zwiększony nacisk na kręgosłup, ciężka praca fizyczna z niewłaściwym rozłożeniem obciążeń;
• siedzący tryb życia, długotrwały pobyt w statycznych niewygodnych pozycjach, na przykład podczas pracy w biurze;
• uraz kręgosłupa; przenoszone choroby zakaźne, stres.

O chorobie można mówić z całą pewnością w przypadku, gdy ze względu na utrudniony dostęp składników odżywczych do tkanek krążków międzykręgowych i kręgów zaczynają się w nich rozwijać procesy zwyrodnieniowe. W takim przypadku regeneracja staje się w pełni niemożliwa, a na tle czynników towarzyszących następuje stopniowe niszczenie kręgów i dysków. W wyniku naturalnych procesów samoregulacji organizmu na kręgach mogą pojawić się osteofity, rodzaj kolców z tkanki kostnej, które wydają się cementować przestrzeń międzykręgową. W takim przypadku traci się elastyczność kręgosłupa, a ruchy powodują ból i dyskomfort.

Objawy choroby

Jeśli istnieje ogólne podobieństwo, różne gatunkiosteochondrozamają różneobjawy i oznaki. . . Wynika to z faktu, że w zależności od miejsca lokalizacji, w wyniku szczypania naczyń, bolesne odczucia wpływają na narządy i części ciała znajdujące się w pobliżu.

W przypadku osteochondrozy okolicy lędźwiowej ból w dolnej części pleców jest charakterystyczny przy nagłych ruchach lub długotrwałym przebywaniu w pozycji statycznej. Z powodu szczypania zakończeń nerwowych ból może pojawić się w jednej lub obu nogach, charakter bólu jest różny, od bólu do strzelania. Przyjmując wygodną pozycję ból znika.

Drugi najczęstszy typ osteochondrozy szyjki macicy charakteryzuje się następującymi objawami: obecnością tępego, tłoczącego bólu głowy i zawrotów głowy. Nieprzyjemne doznania nasilają się wraz z ruchem głowy, a przyjmowanie leków przeciwbólowych nie łagodzi zespołu bólowego. Ból można podać w okolicy klatki piersiowej, odczucia są podobne do ataków dusznicy bolesnej, ale są dłuższe. Występują również ostre bolesne odczucia w dłoniach i palcach, ich drętwienie. Być może uczucie drętwienia języka, trudności w wykonywaniu czynności mowy.

Osteochondroza klatki piersiowej jest stosunkowo rzadka. Głównym powodem jego rozwoju jest skrzywienie kręgosłupa, rzadziej kontuzje. Ten typ choroby jest najtrudniejszy do zdiagnozowania, ponieważ objawy kliniczne są podobne do innych chorób. Oprócz bolesnych odczuć w plecach, które nasilają się wraz z ruchem i zginaniem, przy osteochondrozie kręgosłupa piersiowego mogą wystąpić bóle w okolicy serca, wątroby i przewodu pokarmowego. Występuje uczucie drętwienia mięśni mostka i osłabienie funkcji genitaliów.

Wspólna osteochondroza łączy w sobie objawy kilku rodzajów osteochondrozy.

Jak przebiega diagnoza?

Podczas diagnozowania osteochondrozy zewnętrzne badanie pacjenta nie wystarczy. Oprócz zbierania danych neurolog lub kręgowiec przepisuje następujące rodzaje badań w celu wyjaśnienia natury i określenia stopnia uszkodzenia kręgosłupa:

• prześwietlenie;
• MRI;
• Tomografia komputerowa.

Ostateczna diagnoza jest ustalana na podstawie wyników zdjęć, po których dobierany jest odpowiedni schemat leczenia.

Jak leczyć osteochondrozę pleców

Od momentu wystąpieniaosteochondrozakombinacja różnych czynników wpływaleczeniezawsze obejmuje cały szereg środków. Po usunięciu ostrego stanu za pomocą środków przeciwbólowych (jeśli istnieje taka potrzeba) i wyznaczeniu zbilansowanej diety, stosuje się następujące metody regeneracji:

1. Terapia ruchowa to fizjoterapia, której zestaw ćwiczeń ma na celu rozwinięcie uszkodzonych obszarów kręgosłupa oraz normalizację napięcia mięśniowego. Jednocześnie ograniczona jest aktywność fizyczna, mająca na celu wzmocnienie mięśni pleców oraz przywrócenie elastyczności stawów i więzadeł. Terapia ruchowa jest uważana za najskuteczniejszą metodę radzenia sobie z osteochondrozą, ale powinna być wykonywana pod nadzorem specjalisty. Istnieje kilka obszarów terapii ruchowej, które obejmują kinezyterapię, ścieżkę zdrowia, zajęcia na specjalnych symulatorach. Terapia ruchowa praktycznie nie ma ograniczeń, ponieważ w większości przypadków każdemu pacjentowi przypisany jest indywidualny zestaw ćwiczeń. Nie możesz angażować się w terapię ruchową w ostrym stadium choroby lub z poważnymi urazami kręgosłupa.
2. Fizjoterapia, która posiada kompleks zabiegów mających na celu uśmierzenie bólu i stymulację naturalnych procesów regeneracyjnych w tkankach kręgów i krążków międzykręgowych. Wykorzystują wpływ lasera, ultradźwięków, wibracji magnetycznych. Jako dodatkową metodę rozluźnienia mięśni i ogólnego wzmocnienia organizmu, a także przywrócenia układu nerwowego można zalecić kurację iglastą lub perełkową.
3. Masaż stosowany jest w celu złagodzenia bólu i przywrócenia ukrwienia mięśni. Masaż nie jest przepisywany w ostrym stadium choroby.
4. Trakcja lub trakcja kręgosłupa. W tej procedurze kręgi wracają do swojej naturalnej pozycji, dzięki czemu obciążenie kręgosłupa staje się równomierne.
5. Refleksoterapia, przy której specjalista działa na strefy odruchowe i punkty bólowe, zmniejszając w ten sposób ból. Stosowany w połączeniu z masażem.
6. Działania profilaktyczne dające wymierny efekt terapeutyczny obejmują stosowanie specjalnych przyrządów ortopedycznych: materacy, poduszek, butów ortopedycznych lub wkładek ortopedycznych, specjalnych gorsetów podtrzymujących uszkodzone części kręgosłupa w prawidłowej pozycji.
7. Przyjmowanie chondroprotektorów, które stają się dodatkowym źródłem pożywienia dla uszkodzonych tkanek. Do diety należy również wprowadzić stosowanie dań na bazie żelatyny: galaretki, galaretki mięsne, galaretki.
8. Zgodnie z zaleceniem lekarza zagraniczni eksperci po przejściu odpowiednich badań zalecają przyjmowanie witaminy D3, kwasów tłuszczowych omega oraz kompleksu witamin z grupy B.

Co się stanie, jeśli nie leczysz osteochondrozy

W przypadku przedwczesnego lub nieprawidłowego leczenia osteochondroza może powodować rozwój następujących patologii:

• Dystonia naczyniowo-naczyniowa.
• Niedobór tlenu w mózgu.
• Przepuklina międzykręgowa, która może prowadzić do upośledzenia funkcji motorycznych rąk lub nóg.

Metody zapobiegania

Zapobieganie osteochondrozie powinno mieć na celu wykluczenie czynników zwiększających ryzyko jej rozwoju. Dotyczy to przede wszystkim osób, które:

• genetyczne predyspozycje do chorób kręgosłupa;
• przewlekłe choroby przewodu żołądkowo-jelitowego, w których upośledzone jest wchłanianie składników odżywczych;
• choroby związane z zaburzeniami metabolicznymi;
• ciężkie choroby zakaźne, krzywica przeniesiona w dzieciństwie;
• uraz kręgosłupa;
• nadwaga.

Profilaktyka jest bardzo ważna dla osób prowadzących siedzący tryb życia, doświadczających zwiększonego obciążenia kręgosłupa oraz kobiet planujących mieć dzieci.

Głównym i najłatwiejszym sposobem zapobiegania osteochondrozie jest umiarkowana i regularna aktywność fizyczna: gimnastyka lub pływanie. Konieczne jest monitorowanie swojej postawy, a nie siedzenie w nienaturalnych pozycjach przez długi czas. Podczas pracy siedzącej należy robić przerwy, podczas których układać ćwiczenia fizyczne - ugniatać sztywne mięśnie, przywracając w nich krążenie krwi.

Z reguły codzienne nawykowe ruchy, które są wykonywane nieprawidłowo, bez uwzględnienia obciążenia kręgosłupa, stają się współistniejącym czynnikiem w rozwoju osteochondrozy. Na przykład należy unikać podnoszenia ciężarów, pozbyć się nawyku ciągłego noszenia ciężkiej torby na tym samym ramieniu. Nie możesz podnosić ciężkich przedmiotów z podłogi z pozycji stojącej, najpierw musisz usiąść. Wykonując prace domowe - gotowanie, sprzątanie, mycie, przyjmuj odpowiednią pozycję - stojąc, nie schylając się.

Kolejnym sekretem jest noszenie wygodnych butów, najlepiej ortopedycznych lub z wkładką ortopedyczną. Lepiej jest całkowicie zrezygnować z wysokich obcasów, a przynajmniej nie nosić ich cały czas.